White Lies
White Lies steeg eind jaren ’00 naar de top van de Britse alternatieve indiescene met nummers als ‘To Lose My Life’, Farewell To The Fairground’ en ‘Bigger Than Us’. De band haalde aanvankelijk inspiratie uit Joy Division, The Teardrop Explodes en Echo & The Bunnymen en kan zich inmiddels meten met namen als Editors en Interpol.

Het donkere maar pakkende postpunkgeluid van White Lies is van hoog niveau, met als fundament de onmiskenbare zang van Harry McVeigh. Dit jaar verscheen de laatste plaat van de band genaamd ‘As I Try Not To Fall Apart’. Op dit zesde album komt die voor White Lies kenmerkende duistere humor in de teksten naar voren, gecombineerd met de immer scherpe hooks en melancholische zang. Een gestroomlijnde versie van al het voorafgaande werk.

Tygo Ulta
Tygo Ulta is een band bestaande uit Jelle Schoneveld en Olaf Kroon. Met muzikale kleuren die reiken van neurotische gitaren tot mellow synth ballads probeert Tygo Ulta de limieten van door beats gedreven muziek te verkennen. In hun debuut album ‘Supersuit’ gebruiken zij drijvende synthesizer sounds in combinatie met stevige analoge drums om de grenzen te vervagen tussen muzikale genres.